گوشت گراز

گوشت گراز ,گوشت گراز حلال یا حرام,گوشت گراز چه حکمی دارد,گوشت گراز حلال,گوشت گراز خوردنی است,گوشت گراز چه خاصیتی دارد,گوشت گراز چرا حرام است,گوشت گراز حرام

توضیحاتی در مورد گوشت گراز

همانطور که می دانید گراز یا خوک وحشی اورآسیا نوعی خوک است که اجداد بیشتر خوک‌های اهلی هست. این حیوان وحشی بومی بیشتر مناطق شمالی و مرکزی اروپا، نواحی مدیترانه‌ای (از جمله کوه‌های اطلس در شمال آفریقا) و بیشتر مناطق آسیایی است.بر اثر شکار بی رویه  نسل این حیوان در شمال آفریقا و برخی نقاط اروپا منقرض شده‌است. گراز توسط انسان به نقاط دیگر دنیا از جمله بخش‌های از ایالات متحده و کشور آرژانتین و نیز استرالیا برده شده‌ است. گراز دارای ناخن‌های درازی است که در صورت مواجهه با خطر ناخن می‌کشد و گاز می گیرد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد گوشت گراز صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

طعم گوشت گراز

تحقیقات تاریخی نشان داده است برای قرن ها گوشت گراز به عنوان یک غذای لاکچری توسط اشراف اروپا مورد استفاده قرار میگرفته است.این گوشت مناسب کسانی است که دنبال غذایی با طعم خاص هستند. طعم گوشت بسیار قوی و پیچیده است و با دیگر گوشت ها قابل مقایسه نیست .طعم و عطر این گوشت بسیار قوی است و بدبو یا بد مزه نیست . گوشت خوک  نسبت به گوشت گراز سبک تر است . از نظر ظاهری گوشت گراز تیره تر از سایر گوشت ها است. این گوشت بسیار سالم است و میکروب و بیماری نمی‌توانند در آن رشد کنند.♥

شکل ظاهری گراز

بدن گراز بسیار متراکم است، سر بزرگ و پاها نسبتاً کوتاه است. خز او از موهای زبر و ضخیم و بلندی است که در پشت سر و گردن تا شانه و تا وسط بدن بلندتر است. رنگ آن از خاکستری تیره تا سیاه و قهوه‌ای متغیر است. اما در نواحی مختلف تنوع رنگی زیادی مشاهده می‌شود به‌طوری‌که گرازهای مایل به سفید در آسیای میانه دیده شده‌اند. گرازها در بچگی روشنتر همراه با خطوط قهوه‌ای هستند اما با بالا رفتن سن این خط‌ها کمرنگ تر شده و در بزرگسالی خاکستری یا قهوه‌ای تیره می‌شوند. گرازهای نر بزرگسال از ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر طول دارند و ارتفاعشان از شانه تا زمین به ۹۰ سانتیمتر می‌رسد. میانگین وزنشان بین ۶۰ تا ۷۰ کیلوگرم می‌باشد. با وجود این، تفاوت وزن در میان گرازها زیاد است گزارشهایی از شکار گراز به وزن ۱۵۰ کیلوگرم و حتی گزارشی از یک نمونه فرانسوی در سال ۱۹۹۹ به وزن ۲۲۷ کیلوگرم نیز شده‌است. گرازهای کوه‌های کارپات به وزن ۲۰۰ کیلوگرم ثبت شده‌اند و این در حالی است که گرازهای روسی و رومانیایی می‌توانند به وزن ۳۰۰ کیلوگرم نیز برسند. بچه گراز برفی در هانوور، آلمان دندانهای آن‌ها می‌تواند برای دفاع و جنگیدن و حفر زمین به کار آید. عاج‌های یک نر بزرگسال حدوداً ۲۰ سانتیمتر می‌شود که به ندرت بیش از ۱۰ سانتیمتر آن بیرون از دهان می‌آید. اما در مواردی استثنایی طول عاج به ۳۰ سانتیمتر نیز رسیده‌است که در بیرون از دهان به شکل خمیده و به طرف بالا آمده‌است. در جنس ماده دندان‌ها کوتاهتر است و به‌طور استثنایی در ماده‌های مسن به صورت خم شده درآمده‌اند. حساسیت بویایی گراز ۲۰۰۰ برابر انسان است

تفاوت گوشت گراز و خوک

تفاوت اصلی گراز و خوک به تغذیه و میزان فعالیت آن ها مرتبط است. خوک ها معمولا در مزارع پرورش داده شده و تغذیه یکسانی دارند و به همین دلیل گوشت آن ها طعم و عطر سبک تری دارد اما گراز تغذیه متنوع تری داشته و همچنین از لحاظ فیزیکی هم فعالیت بیشتری دارد که همین امر باعث تفاوت نسبت ماهیچه/چربی در گوشت آن میشود. گراز ها برعکس خوک ها در یک محوطه محدود نگهداری نمیشوند و بصورت وحشی و آزادانه در طبیعت رشد و تولید مثل میکنند. گرازها تقریباً هر چیزی را که قابل خوردن باشد می‌خورند در صورتی که خوک ها تنوع غذایی کمتری دارند و بیشتر گیاه خوار هستند. از دیگر تفاوت های گوشت گراز با خوک این است که گراز های وحشی بصورت طبیعی رشد میکنند و از هورمون ها و مواد شیمیایی ، در امان هستند. خیلی ها فکر میکنند که گوشت خوک و گراز خیلی شبیه یکدیگر است اما گوشت گراز تیره و قرمز است و چربی و کلسترول بسیار کمی دارد. افرادی که میخواهند رژیم غذایی سالم تری داشته و در عین حال طعم خوب را قربانی نکنند، میتوانند گوشت گراز را جایگزین گوشت خوک و گاو کنند. گوشت گراز پروتئین زیادی دارد و سرشار از چربی های غیر اشباع و روی (زینک) میباشد. از دیگر مواد غذایی و مواد معدنی ارزشمند گوشت گراز میتوان به مقادیر زیاد آهن، نیاسین، سلنیوم، تیامین و ویتامین ب6 اشاره کرد. سدیم (نمک) موجود در گوشت گراز نیز بسیار اندک است.

تغذیه گراز

گرازها تقریباً هر چیزی را که قابل خوردن باشد می‌خورند و از نظر تنوع غذایی با انسان رقابت می‌کنند. غذاهای گیاهی مانند ریشه و ساقه و برگ و دانه‌های مختلف و غلات و حبوبات و میوه‌جات و غذاهای حیوانی چون انواع بی‌مهرگان همچون حشرات و لارو آنها، کرم خاکی، حلزون، و مهره‌دارانی چون ماهی، جوندگان، قورباغه‌ها و مارمولک‌ها و لاشه حیوانات بزرگ. یک گراز ۵۰ کیلویی به حدود چهار تا چهار هزار و پانصد کیلوکالری انرژی در روز نیاز دارد و بیشتر منابع غذایی خود را با کندن زمین پیدا می‌کند. آن‌ها در این جستجوها قسمت‌های زیرخاکی گیاهان و حیوانات نقب‌زن را پیدا می‌کنند. سرخس‌ها، علف فر و ریشه و پیاز علف‌ها از غذاهای گیاهی مورد علاقه گرازها در اروپای غربی هستند اما مهم‌ترین منبع غذایی آن‌ها در تقریباً تمام نقاط میوه درختان بلوط و راش است که کربوهیدرات کافی برای بافت چربی آن‌ها را فراهم می‌کند. آن‌ها در هنگام کمبود غذا به کشتزارها سر می‌زنند و پوست درختان و قارچ‌ها را هم می‌خورند. گرازها گاهی حیوانات کوچک مثل بچه گوزن را هم شکار می‌کنند و از جوجه و تخم پرندگان هم تغذیه می‌کنند. گرازهای دلتای ولگا و رودخانه‌ها و دریاچه‌های قزاقستان به‌طور مرتب به صید ماهی‌هایی چون کپور و کُلمه می‌پردازند. شکار جوجه‌های حواصیل و قره‌قاز، صدف‌های دوکپه‌ای و موش‌ها و موسکرات‌های به دام‌افتاده نیز در دلتای ولگا دیده شده‌است. دست‌کم یک گزارش از شکار ماکاک رادیاتا توسط گراز در جنوب هند نیز در دست است.